ĠSLAMĠYET‘ĠN ĠLK DÖNEMĠNDE KADINLARIN EĞĠTĠME ANALĠTĠK YAKLAġIMLARI VE ÇALIġMALARI

ĠSLAMĠYET‘ĠN ĠLK DÖNEMĠNDE KADINLARIN EĞĠTĠME ANALĠTĠK YAKLAġIMLARI VE ÇALIġMALARI

GAZEL, Gülşen

Eğitim, insanlığın var oluĢundan bu yana en bùyùk tekâmùl vasıtası olması yônùyle kadın erkek tùm fertlerin ortak yùrùtmesi gereken sosyal, kùltùrel ve bireysel sùreçlerin tùmùdùr. Eğitimin, tekâmùl sebebi olması her ferdin eĢit seviyede ona ihtiyaç duyduğunu gôstermektedir. Ne var ki dinlerin gônderildiği tarihsel sùreçte bu kavramın gereklerinden tùm insanlık faydalandırılırken dinsel hukukun uygulanmadığı dônemlerde kadınlar saf dıĢı bırakılmıĢtır. Eski ve orta çağda kadınlar eğitim ve ôğretim hakkından mahrum edilmiĢ, eğitim konusunda erkekler aktif rol ùstlenmiĢtir. Bu durum Ġslamiyet‘in geliĢine kadar da bôyle devam etmiĢtir. Ancak Ġslamiyet‘in geliĢiyle kadınlar birçok konuda olduğu gibi eğitim ve ôğretim konusunda da ôzgùrlùğe kavuĢmuĢtur. Eğitim ve ôğretim alma serbestîsinin yanı sıra verme hakkı da Ġslami kurallara dâhil edilmiĢtir. Bu nedenle Ġslam devrinde birçok eğitimci kadın yetiĢmiĢ, gerektiğinde erkeklere de eğitim ve ôğretim vermiĢlerdir. Dolayısıyla o dônemden bu yana geçirilen tarihsel sùreçte Ġslam kadınları geri kalmıĢlıkla itham edilmiĢ olsalar da gerçek bunun tam tersidir. Bu nedenle ôncelikle, ―Ġslam Öncesi Dônemde Kadın ve Eğitim ÇalıĢmaları‖ ardından, ―Ġslam‘ın Ġlk Dôneminde Kadın ve Eğitim ÇalıĢmaları‖ son olarak da ―Ġslam‘ın Ġlk Dôneminde Kadınların Yùrùttùğù Eğitim ÇalıĢmaları‖ irdelenerek bu gerçek kanıtlanabilir. Kadınlar sahabe dôneminden sonraki zamanlarda da aktif eğitim faaliyetlerini sùrdùrmùĢlerdir.

Conference or Workshop Item
PeerReviewed

2011-05

693