İRŞÂDÜ’L-MÜLÛK VE’S-SELÂTÎN’DE “TAKI” BAĞLACI VE ANLAMLARI

İRŞÂDÜ’L-MÜLÛK VE’S-SELÂTÎN’DE “TAKI” BAĞLACI VE ANLAMLARI

DOGAN, Ahmet Turan
DOGAN, Fatma Seyma

Anahtar Kelimeler: Memlûk Kıpçakçası, bağlaç, “takı” bağlacı, anlam. ÖZET Memlûk Kıpçakçasının önemli yadigârlarından olan İrşâdü’l-Mülûk ve’s-Selâtîn, miladî 1387 yılında İskenderiye şehrinde Berke Fakih tarafından istinsah edilmiştir. Arapçadan satır arası tercüme olan eser, Memlûk Kıpçakçasının Arapça karşısındaki ifade yeteneğini göstermesi bakımından önemlidir. Bu ifade yeteneği içerinde ise “takı” bağlacının önemli bir yeri vardır. Bu durum, bugün kullandığımız pek çok ifadeyi anlam bakımından bünyesinde barındırması açısından “takı” bağlacını incelenmeye değer bir konu haline getirmiştir. “Takı” bağlacı üzerine bir anlam incelemesi yaptığımız bu çalışmada söz konusu bağlacın eserde kazandığı anlamlar belirlenmiştir. Ayrıca, takı bağlacının Türk dili tarihindeki serüvenine, yerini alan bağlaçlara ve kullanımlara da değinilmiştir. Böylece de dilimizin kadim bir bağlacı vasıtasıyla Türk dilinin tarihî bir süreci irdelenmiş olacaktır.

Article
PeerReviewed

ISSN 2203-4548

International Burch University

2013-05-17

1850